|
1 Das
Hohelied Salomos.
2 Er
küsse mich mit dem Kusse seines Mundes; denn deine Liebe ist lieblicher als
Wein.
3 Es
riechen deine Salben köstlich; dein Name ist eine ausgeschüttete Salbe,
darum lieben dich die Jungfrauen.
4 Zieh
mich dir nach, so laufen wir. Der König führte mich in seine Kammern. Wir
freuen uns und sind fröhlich über dir; wir gedenken an deine Liebe mehr denn
an den Wein. Die Frommen lieben dich.
5 Ich
bin schwarz, aber gar lieblich, ihr Töchter Jerusalems, wie die Hütten
Kedars, wie die Teppiche Salomos.
6 Seht
mich nicht an, daß ich so schwarz bin; denn die Sonne hat mich so verbrannt.
Meiner Mutter Kinder zürnen mit mir. Sie haben mich zur Hüterin der
Weinberge gesetzt; aber meinen eigenen Weinberg habe ich nicht behütet.
7 Sage
mir an, du, den meine Seele liebt, wo du weidest, wo du ruhest im Mittage,
daß ich nicht hin und her gehen müsse bei den Herden deiner Gesellen.
8 Weiß
du es nicht, du schönste unter den Weibern, so gehe hinaus auf die Fußtapfen
der Schafe und weide deine Zicklein bei den Hirtenhäusern.
9 Ich
vergleiche dich, meine Freundin, meinem Gespann an den Wagen Pharaos.
10 Deine
Backen stehen lieblich in den Kettchen und dein Hals in den Schnüren.
11 Wir
wollen dir goldene Kettchen machen mit silbernen Pünktlein.
12 Da
der König sich herwandte, gab meine Narde ihren Geruch.
13 Mein
Freund ist mir ein Büschel Myrrhen, das zwischen meinen Brüsten hanget.
14 Mein
Freund ist mir eine Traube von Zyperblumen in den Weinbergen zu Engedi.
15 Siehe,
meine Freundin, du bist schön; schön bist du, deine Augen sind wie
Taubenaugen.
16 Siehe,
mein Freund, du bist schön und lieblich. Unser Bett grünt,
17 unserer
Häuser Balken sind Zedern, unser Getäfel Zypressen. |
1 Il
Cantico de’ Cantici di Salomone.
2 Mi
baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del
vino.
3 I
tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande;
perciò t’aman le fanciulle!
4 Attirami
a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti;
noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze
più del vino! A ragione sei amato!
5 Io
son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar,
come i padiglioni di Salomone.
6 Non
guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre
si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la
mia vigna, non l’ho guardata.
7 O
tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo
fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna
sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?
8 Se
non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore,
e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.
9 Amica
mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.
10 Le
tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i
filari di perle.
11 Noi
ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.
12 Mentre
il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.
13 Il
mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.
14 Il
mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.
15 Come
sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei
colombi.
16 Come
sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è
verdeggiante.
17 Le
travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso. |
1 Süleymanın
Ezgiler Ezgisi.
2 Beni
dudaklarıyla öptükçe öpsün! Çünkü aşkın şaraptan daha tatlı.
3 Ne
güzel kokuyor sürdüğün esans, Dökülmüş esans sanki adın, Kızlar bu yüzden
seviyor seni.
4 Al
götür beni, haydi koşalım! Kral beni odasına götürsün. Seninle coşup
seviniriz, Aşkını şaraptan çok överiz. Ne kadar haklılar seni sevmekte!
5 Esmerim
ben, ama güzelim, Ey Yeruşalim kızları! Kedarın çadırları gibi, Süleymanın
çadır bezleri gibi kara.
6 Bakmayın
esmer olduğuma, Güneş kararttı beni. Çünkü kızdılar bana erkek kardeşlerim,
Bağlara bakmakla görevlendirdiler. Ama kendi bağıma bakmadım.
7 Ey
sevgilim, söyle bana, sürünü nerede otlatıyorsun,
Öğleyin nerede yatırıyorsun?
Neden arkadaşlarının sürüleri yanında
Yüzünü örten bir kadın durumuna düşeyim? gösterirdi.
8 Ey
güzeller güzeli,
Bilmiyorsan, Sürünün izine çık, Çobanların çadırları yanında Oğlaklarını
otlat.
9 Firavunun
arabalarına koşulu kısrağa benzetiyorum seni, aşkım benim!
10 Yanakların
süslerle,
Boynun gerdanlıklarla ne güzel!
11 Sana
gümüş düğmelerle altın süsler yapacağız.
12 Kral
divandayken,
Hintsümbülümün güzel kokusu yayıldı.
13 Memelerim
arasında yatan Mür dolu bir kesedir benim için sevgilim;
14 Eyn-Gedi
bağlarında
Bir demet kına çiçeğidir benim için sevgilim.
15 Ah,
ne güzelsin, aşkım, ah, ne güzel! Gözlerin tıpkı birer güvercin!
16 Ne
yakışıklısın, sevgilim, ah, ne çekici! Yeşilliktir yatağımız.
17 Sedir
ağaçlarıdır evimizin kirişleri,
Tavanımızın tahtaları ardıçlar. |
