|
1 Ich
bin eine Blume zu Saron und eine Rose im Tal.
2 Wie
eine Rose unter den Dornen, so ist meine Freundin unter den Töchtern.
3 Wie
ein Apfelbaum unter den wilden Bäumen, so ist mein Freund unter den Söhnen.
Ich sitze unter dem Schatten, des ich begehre, und seine Frucht ist meiner
Kehle süß.
4 Er
führt mich in den Weinkeller, und die Liebe ist sein Panier über mir.
5 Er
erquickt mich mit Blumen und labt mich mit Äpfeln; denn ich bin krank vor
Liebe.
6 Seine
Linke liegt unter meinem Haupte, und seine Rechte herzt mich.
7 Ich
beschwöre euch, ihr Töchter Jerusalems, bei den Rehen oder bei den Hinden
auf dem Felde, daß ihr meine Freundin nicht aufweckt noch regt, bis es ihr
selbst gefällt.
8 Da
ist die Stimme meines Freundes! Siehe, er kommt und hüpft auf den Bergen und
springt auf den Hügeln.
9 Mein
Freund ist gleich einem Reh oder jungen Hirsch. Siehe, er steht hinter
unsrer Wand, sieht durchs Fenster und schaut durchs Gitter.
10 Mein
Freund antwortet und spricht zu mir: Stehe auf, meine Freundin, meine
Schöne, und komm her!
11 Denn
siehe, der Winter ist vergangen, der Regen ist weg und dahin;
12 die
Blumen sind hervorgekommen im Lande, der Lenz ist herbeigekommen, und die
Turteltaube läßt sich hören in unserm Lande;
13 der
Feigenbaum hat Knoten gewonnen, die Weinstöcke haben Blüten gewonnen und
geben ihren Geruch. Stehe auf, meine Freundin, und komm, meine Schöne, komm
her!
14 Meine
Taube in den Felsklüften, in den Steinritzen, zeige mir deine Gestalt, laß
mich hören deine Stimme; denn die Stimme ist süß, und deine Gestalt ist
lieblich. {~} {~}
15 Fanget
uns die Füchse, die kleinen Füchse, die die Weinberge verderben; denn unsere
Weinberge haben Blüten gewonnen.
16 Mein
Freund ist mein, und ich bin sein, der unter Rosen weidet.
17 Bis
der Tag kühl wird und die Schatten weichen, kehre um; werde wie ein Reh,
mein Freund, oder wie ein junger Hirsch auf den Scheidebergen. |
1 Io
sono la rosa di Saron, il giglio delle valli.
2 Quale
un giglio tra le spine, tale è l’amica mia tra le fanciulle.
3 Qual
è un melo fra gli alberi del bosco, tal è l’amico mio fra i giovani. Io
desidero sedermi alla sua ombra, e il suo frutto è dolce al mio palato.
4 Egli
m’ha condotta nella casa del convito, e l’insegna che spiega su di me è
Amore.
5 Fortificatemi
con delle schiacciate d’uva, sostentatemi con de’ pomi, perch’io son malata
d’amore.
6 La
sua sinistra sia sotto al mio capo, e la sua destra m’abbracci!
7 O
figliuole di Gerusalemme, io vi scongiuro per le gazzelle, per le cerve dei
campi, non svegliate, non svegliate l’amor mio, finch’essa non lo desideri!
8 Ecco
la voce del mio amico! Eccolo che viene, saltando per i monti, balzando per
i colli.
9 L’amico
mio è simile a una gazzella o ad un cerbiatto. Eccolo, egli sta dietro al
nostro muro, e guarda per la finestra, lancia occhiate attraverso alle
persiane.
10 Il
mio amico parla e mi dice: Lèvati, amica mia, mia bella, e vientene,
11 poiché,
ecco, l’inverno è passato, il tempo delle piogge è finito, se n’è andato;
12 i
fiori appaion sulla terra, il tempo del cantare è giunto, e la voce della
tortora si fa udire nelle nostre contrade.
13 Il
fico ha messo i suoi ficucci, e le viti fiorite esalano il loro profumo.
Lèvati, amica mia, mia bella, e vientene".
14 O
mia colomba, che stai nelle fessure delle rocce, nel nascondiglio delle
balze, mostrami il tuo viso, fammi udire la tua voce; poiché la tua voce è
soave, e il tuo viso è bello.
15 Pigliateci
le volpi, le volpicine che guastano le vigne, poiché le nostre vigne sono in
fiore!
16 Il
mio amico è mio, ed io son sua: di lui, che pastura il gregge fra i gigli.
17 Prima
che spiri l’aura del giorno e che le ombre fuggano, torna, amico mio, come
la gazzella od il cerbiatto sui monti che ci separano! |
1 Ben
Şaron çiğdemiyim,
Vadilerin zambağıyım.
2 Dikenlerin
arasında bir zambağa benzer Kızların arasında aşkım.
3 Orman
ağaçları arasında bir elma ağacına benzer
Delikanlıların arasında sevgilim. Onun gölgesinde oturmaktan zevk alırım,
Tadı damağımda kalır meyvesinin.
4 Ziyafet
evine götürdü beni, Üzerimdeki sancağı aşktı.
5 Güçlendirin
beni üzüm pestiliyle, Canlandırın elmayla, Çünkü aşk hastasıyım ben.
6 Sol
eli başımın altında,
Sağ eli sarsın beni.
7 Dişi
ceylanlar,
Yabanıl dişi geyikler üstüne
Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları!
Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye,
Gönlü hoş olana dek.
8 İşte!
Sevgilimin sesi!
Dağların üzerinden sekerek, Tepelerin üzerinden sıçrayarak geliyor.
9 Sevgilim
ceylana benzer, sanki bir geyik yavrusu.
Bakın, duvarımızın ardında duruyor, Pencerelerden bakıyor, Kafeslerden
seyrediyor.
10 Sevgilim
şöyle dedi:
‹‹Kalk, gel aşkım, güzelim.
11 Bak,
kış geçti,
Yağmurların ardı kesildi,
12 Çiçekler
açtı, Şarkı mevsimi geldi, Kumrular ötüşmeye başladı beldemizde.
13 İncir
ağacı ilk meyvesini verdi, Yeşeren asmalar mis gibi kokular saçmakta.
Kalk, gel aşkım, güzelim.››
14 Kaya
kovuklarında,
Uçurum kenarlarında gizlenen güvercinim!
Boyunu bosunu göster bana, Sesini duyur;
Çünkü sesin tatlı, boyun bosun güzeldir.
15 Yakalayın
tilkileri bizim için, Bağları bozan küçük tilkileri; Çünkü bağlarımız
yeşerdi.
16 Sevgilim
benimdir, ben de onun, Zambaklar arasında gezinirfç durur.
17 Ey
sevgilim, gün serinleyip gölgeler uzayana dek, Engebeli dağlar üzerinde bir
ceylan gibi,
Geyik yavrusu gibi ol! |
