|
1 Ich
bin gekommen, meine Schwester, liebe Braut, in meinen Garten. Ich habe meine
Myrrhe samt meinen Würzen abgebrochen; ich habe meinen Seim samt meinem
Honig gegessen; ich habe meinen Wein samt meiner Milch getrunken. Eßt, meine
Lieben, und trinkt, meine Freunde, und werdet trunken!
2 Ich
schlafe, aber mein Herz wacht. Da ist die Stimme meines Freundes, der
anklopft: Tue mir auf, liebe Freundin, meine Schwester, meine Taube, meine
Fromme! denn mein Haupt ist voll Tau und meine Locken voll Nachttropfen.
3 Ich
habe meinen Rock ausgezogen, wie soll ich ihn wieder anziehen? Ich habe
meine Füße gewaschen, wie soll ich sie wieder besudeln?
4 Aber
mein Freund steckte seine Hand durchs Riegelloch, und mein Innerstes
erzitterte davor.
5 Da
stand ich auf, daß ich meinem Freund auftäte; meine Hände troffen von Myrrhe
und meine Finger von fließender Myrrhe an dem Riegel am Schloß.
6 Und
da ich meinem Freund aufgetan hatte, war er weg und hingegangen. Meine Seele
war außer sich, als er redete. Ich suchte ihn, aber ich fand ihn nicht; ich
rief, aber er antwortete mir nicht.
7 Es
fanden mich die Hüter, die in der Stadt umgehen; die schlugen mich wund; die
Hüter auf der Mauer nahmen mir meinen Schleier.
8 Ich
beschwöre euch, ihr Töchter Jerusalems, findet ihr meinen Freund, so sagt
ihm, daß ich vor Liebe krank liege.
9 Was
ist dein Freund vor andern Freunden, o du schönste unter den Weibern? Was
ist dein Freund vor andern Freunden, daß du uns so beschworen hast?
10 Mein
Freund ist weiß und rot, auserkoren unter vielen Tausenden.
11 Sein
Haupt ist das feinste Gold. Seine Locken sind kraus, schwarz wie ein Rabe.
{~}
12 Seine
Augen sind wie Augen der Tauben an den Wasserbächen, mit Milch gewaschen und
stehen in Fülle.
13 Seine
Backen sind wie Würzgärtlein, da Balsamkräuter wachsen. Seine Lippen sind
wie Rosen, die von fließender Myrrhe triefen. {~} {~}
14 Seine
Hände sind wie goldene Ringe, voll Türkise. Sein Leib ist wie reines
Elfenbein, mit Saphiren geschmückt.
15 Seine
Beine sind wie Marmelsäulen, gegründet auf goldenen Füßen. Seine Gestalt ist
wie Libanon, auserwählt wie Zedern. {~}
16 Seine
Kehle ist süß, und er ist ganz lieblich. Ein solcher ist mein Freund; mein
Freund ist ein solcher, ihr Töchter Jerusalems! |
1 Son
venuto nel mio giardino, o mia sorella, o sposa mia; ho còlto la mia mirra e
i miei aromi; ho mangiato il mio favo di miele; ho bevuto il mio vino ed il
mio latte. Amici, mangiate, bevete, inebriatevi d’amore!
2 Io
dormivo, ma il mio cuore vegliava. Sento la voce del mio amico, che picchia
e dice: "Aprimi, sorella mia, amica mia, colomba mia, o mia perfetta! Poiché
il mio capo e coperto di rugiada e le mie chiome son piene di gocce della
notte".
3 Io
mi son tolta la gonna; come me la rimetterei? Mi son lavata i piedi; come
l’insudicerei?
4 L’amico
mio ha passato la mano per il buco della porta, e le mie viscere si son
commosse per lui.
5 Mi
son levata per aprire al mio amico, e le mie mani hanno stillato mirra le
mie dita mirra liquida, sulla maniglia della serratura.
6 Ho
aperto all’amico mio, ma l’amico mio s’era ritirato, era partito. Ero fuori
di me mentr’egli parlava; l’ho cercato, ma non l’ho trovato; l’ho chiamato,
ma non m’ha risposto.
7 Le
guardie che vanno attorno per la città m’hanno incontrata, m’hanno battuta,
m’hanno ferita; le guardie delle mura m’hanno strappato il velo.
8 Io
vi scongiuro, o figliuole di Gerusalemme, se trovate il mio amico, che gli
direte?… Che son malata d’amore.
9 Che
è dunque, l’amico tuo, più d’un altro amico, o la più bella fra le donne?
Che è dunque, l’amico tuo, più d’un altro amico, che così ci scongiuri?
10 L’amico
mio è bianco e vermiglio, e si distingue fra diecimila.
11 Il
suo capo è oro finissimo, le sue chiome sono crespe, nere come il corvo.
12 I
suoi occhi paion colombe in riva a de’ ruscelli, lavati nel latte, incassati
ne’ castoni d’un anello.
13 Le
sue gote son come un’aia d’aromi, come aiuole di fiori odorosi; le sue
labbra son gigli, e stillano mirra liquida.
14 Le
sue mani sono anelli d’oro, incastonati di berilli; il suo corpo è d’avorio
terso, coperto di zaffiri.
15 Le
sue gambe son colonne di marmo, fondate su basi d’oro puro. Il suo aspetto è
come il Libano, superbo come i cedri;
16 il
suo palato è tutto dolcezza, tutta la sua persona è un incanto. Tal è l’amor
mio, tal è l’amico mio, o figliuole di Gerusalemme. |
1 Bahçeme
girdim, kızkardeşim, yavuklum,
Mürümü topladım baharatımla,
Gümecimi, balımı yedim,
Şarabımı, sütümü içtim. Yiyin, için, ey dostlar!
Mest olun aşktan, ey sevgililer!
2 Ben
uyuyordum ama yüreğim uyanıktı.
Dinleyin! Sevgilim kapıyı vuruyor.
‹‹Aç bana, kızkardeşim, aşkım, eşsiz güvercinim!
Sırılsıklam oldu başım çiyden,
Kaküllerim gecenin neminden.››
3 Entarimi
çıkardım,
Yine giyinmeli miyim?
Ayaklarımı yıkadım,
Yine kirletmeli miyim?
4 Kapı
deliğinden uzattı elini sevgilim,
Aşk duygularım kabardı onun için.
5 Kalktım,
sevgilime kapıyı açayım diye,
Mür elimden damladı,
Parmaklarımdan aktı
Sürgü tokmakları üzerine.
6 Kapıyı
açtım sevgilime,
Ama sevgilim yoktu, gitmişti!
Kendimden geçmişim o konuşurken.
Aradım onu, ama bulamadım,
Seslendim, ama yanıt vermedi.
7 Kenti
dolaşan bekçiler buldu beni,
Dövüp yaraladılar.
Sur bekçileri alıp götürdü şalımı.
8 Size
ant içiriyorum, ey Yeruşalim kızları!
Eğer sevgilimi bulursanız,
Söyleyin ona, aşk hastasıyım ben.
9 Farkı
ne sevgilinin öbürlerinden,
Ey güzeller güzeli?
Farkı ne ki, bize böyle ant içiriyorsun?
10 Sevgilimin
teni pembe-beyaz, ışıl ışıl yanıyor!
Göze çarpıyor on binler arasında.
11 Başı
saf altın,
Kakülleri kıvır kıvır, kuzgun gibi siyah.
12 Akarsu
kıyısındaki
Güvercinler gibi gözleri;
Sütle yıkanmış,
Yuvasındaki mücevher sanki.
13 Yanakları
güzel kokulu tarhlar gibi,
Nefis kokular saçıyor.
Dudakları zambak gibi,
Mür yağı damlatıyor.
14 Elleri,
üzerine sarı yakut kakılmış altın çubuklar,
Gövdesi laciverttaşıyla süslenmiş cilalı fildişi.
15 Mermer
sütun bacakları
Saf altın ayaklıklar üzerine kurulmuş.
Boyu bosu Lübnan dağları gibi,
Lübnanın sedir ağaçları gibi eşsiz.
16 Ağzı
çok tatlı,
Tepeden tırnağa güzel.
İşte böyledir sevgilim, böyledir yarim, ey Yeruşalim kızları! |
