|
segnen transitiv
ich segne beannaím [Stamm: beannaigh; Partizip Perfekt: beannaithe;] |
beannaím
Präsens:
1. Pers. Sing. beannaím;
2. Pers. Sing. beannaíonn tú;
3. Pers. Sing. beannaíonn sé;
1. Pers. Pl. beannaímid;
2. Pers. Pl. beannaíonn sibh;
3. Pers. Pl. beannaíonn siad;
autonom: beannaítear;
Präteritum:
1. Pers. Sing. bheannaigh mé;
2. Pers. Sing. bheannaigh tú;
3. Pers. Sing. bheannaigh sé;
1. Pers. Pl. bheannaíomar;
2. Pers. Pl. bheannaigh sibh;
3. Pers. Pl. bheannaigh
autonom: beannaíodh;
Imperfekt-Präteritum:
1. Pers. Sing. bheannaínn;
2. Pers. Sing. bheannaíteá;
3. Pers. Sing. bheannaíodh sé;
1. Pers. Pl. bheannaímis;
2. Pers. Pl. bheannaíodh sibh;
3. Pers. Pl. bheannaídís;
autonom: bheannaítí
Futur:
1. Pers. Sing. beannóidh mé;
2. Pers. Sing. beannóidh tú;
3. Pers. Sing. beannóidh sé;
1. Pers. Pl. beannóimid;
2. Pers. Pl. beannóidh sibh;
3. Pers. Pl. beannóidh siad;
autonom:
Konditional:
1. Pers. Sing. bheannóinn;
2. Pers. Sing. bheannófá;
3. Pers. Sing. bheannódh sé;
1. Pers. Pl. bheannóimis;
2. Pers. Pl. bheannódh sibh;
3. Pers. Pl. bheannóidís;
autonom:
Imperativ:
1. Pers. Sing. beannaím
2. Pers. Sing. beannaigh
3. Pers. Sing. beannaíodh sé;
1. Pers. Pl. beannaímis;
2. Pers. Pl. beannaígí;
3. Pers. Pl. beannaídís;
autonom: beannaítear;
Konjunktiv-Präsens:
1. Pers. Sing. go mbeannaí mé
2. Pers. Sing. go mbeannaí tú;
3. Pers. Sing. go mbeannaí sé
1. Pers. Pl. go mbeannaímid;
2. Pers. Pl. go mbeannaí sibh;
3. Pers. Pl. go mbeannaí siad;
autonom: go mbeannaítear;
Konjunktiv-Präteritum:
1. Pers. Sing. dá mbeannaínn
2. Pers. Sing. dá mbeannaíteá;
3. Pers. Sing. dá mbeannaí sé;
1. Pers. Pl. dá mbeannaímis;
2. Pers. Pl. dá mbeannaíodh sibh;
3. Pers. Pl. dá mbeannaídís;
autonom: dá mbeannaítí | | Verb | |