Irisch Deutsch segnete

Deutsch	Irisch	Kategorie	Typ
segnen intransitiv segnete hat gesegnet ich segne / coisricim [Stamm im Irischen: coisric, Verb der 1. Konjugation auf Auslaut c; Verbaladjektiv: coisricthe] Verbalnomen: coisreacan	coisricim coisreacan {VN} choisric [mé,tú,sé/sí,choisriceamar,sibh,siad] coisricthe coisric [koʃirʹik], coisricim [koʃirʹikʹimʹ], coisreacan [koʃirʹəkən]; Präsens: autonom: coisrictear; Präteritum: autonom: *coisreacadh; Imperfekt-Präteritum: autonom: choisrictí; Futur: autonom: coisricfear; Konditional: autonom: choisricfí; Imperativ: autonom: coisrictear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go gcoisrictear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá gcoisrictí; Verbaladjektiv: coisricthe; Verbalnomen: coisreacan;		Verb
segnen intransitiv segnete hat gesegnet ich segne = coisricim [Stamm im Irischen: coisric, Verbaladjektiv: coisricthe, Verb der 1. Konjugation auf Auslaut c]	coisricim coisreacan {VN} choisric [mé,tú,sé/sí,choisriceamar,sibh,siad] coisricthe coisric [koʃirʹik], coisricim [koʃirʹikʹimʹ], coisreacan [koʃirʹəkən]; Präsens: autonom: coisrictear; Präteritum: autonom: coisriceadh; Imperfekt-Präteritum: autonom: choisrictí; Futur: autonom: coisricfear; Konditional: autonom: choisricfí; Imperativ: autonom: coisrictear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go gcoisrictear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá gcoisrictí; Verbaladjektiv: coisricthe;		Verb
segnen transitiv segnete hat gesegnet ich segne beannaím [Stamm: beannaigh; Partizip Perfekt: beannaithe;]	beannaím bheannaigh (mé,tú,sé,bheannaíomar,sibh,siad) beannaithe Präsens: 1. Pers. Sing. beannaím; 2. Pers. Sing. beannaíonn tú; 3. Pers. Sing. beannaíonn sé; 1. Pers. Pl. beannaímid; 2. Pers. Pl. beannaíonn sibh; 3. Pers. Pl. beannaíonn siad; autonom: beannaítear; Präteritum: 1. Pers. Sing. bheannaigh mé; 2. Pers. Sing. bheannaigh tú; 3. Pers. Sing. bheannaigh sé; 1. Pers. Pl. bheannaíomar; 2. Pers. Pl. bheannaigh sibh; 3. Pers. Pl. bheannaigh autonom: beannaíodh; Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. bheannaínn; 2. Pers. Sing. bheannaíteá; 3. Pers. Sing. bheannaíodh sé; 1. Pers. Pl. bheannaímis; 2. Pers. Pl. bheannaíodh sibh; 3. Pers. Pl. bheannaídís; autonom: bheannaítí Futur: 1. Pers. Sing. beannóidh mé; 2. Pers. Sing. beannóidh tú; 3. Pers. Sing. beannóidh sé; 1. Pers. Pl. beannóimid; 2. Pers. Pl. beannóidh sibh; 3. Pers. Pl. beannóidh siad; autonom: Konditional: 1. Pers. Sing. bheannóinn; 2. Pers. Sing. bheannófá; 3. Pers. Sing. bheannódh sé; 1. Pers. Pl. bheannóimis; 2. Pers. Pl. bheannódh sibh; 3. Pers. Pl. bheannóidís; autonom: Imperativ: 1. Pers. Sing. beannaím 2. Pers. Sing. beannaigh 3. Pers. Sing. beannaíodh sé; 1. Pers. Pl. beannaímis; 2. Pers. Pl. beannaígí; 3. Pers. Pl. beannaídís; autonom: beannaítear; Konjunktiv-Präsens: 1. Pers. Sing. go mbeannaí mé 2. Pers. Sing. go mbeannaí tú; 3. Pers. Sing. go mbeannaí sé 1. Pers. Pl. go mbeannaímid; 2. Pers. Pl. go mbeannaí sibh; 3. Pers. Pl. go mbeannaí siad; autonom: go mbeannaítear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá mbeannaínn 2. Pers. Sing. dá mbeannaíteá; 3. Pers. Sing. dá mbeannaí sé; 1. Pers. Pl. dá mbeannaímis; 2. Pers. Pl. dá mbeannaíodh sibh; 3. Pers. Pl. dá mbeannaídís; autonom: dá mbeannaítí		Verb