Ziegel: 1. a) [roter bis bräunlicher] Baustein (1) aus gebranntem Ton, Lehm; b) roter bis bräunlicher, flacher, mehr oder weniger stark gewellter Stein zum Dachdecken aus gebranntem Ton, Lehm; Dachziegel; Türkçe: kerpiç, tuğla
acûr {an jî} agûr: Cûreyek kevirên diwaran ên çêkiriye, herî û ka tevlihev tê stran û ji bo teşeye di qalikan de tê zihakirin û pê dîwar tê çêkirin. Tirkî: kerpiç, tuğla
Wate: 1-Bêşa avayiyên wek xanî, dikan û wd ên herî jor û li ser dîwarên wê avayiyê tê danîn û aliyê hundirîn ê wê avayiyê dipoşe, ji berf û baranê, ji ba û sermayê, ji tav û germê diparêze.
2. Têwkirî: Beşa bilindtirîn û jortirîn ê tiştekî wek çiyayek yan girek û wd; di tiştekî wek çiyayek yan girek û wd da beşa bilintirîn û jortirîn.