|
Dekl. Konfidenz -en f X bestimmt | Einzahl | Mehrzahl | | Nominativ | | | | | | Genitiv | | | | | | Dativ | | | | | | Akkusativ | | | | |
confidens {m,f,n}: I. Vertrauen {n}, Konfidenz {f} {veraltend} für a) Vertrauen {n}, b) vertrauliche Mitteilung; |
Dekl. confidens Adj. Verb im Nom, Akk, Vok. Partizip Präsens Aktiv X bestimmt | Einzahl | Mehrzahl | | Nominativ | confidens {m,f,n} | | confidentes {m,f}, confidentia {n} | | | Genitiv | confidentis {m,f,n} | | confidentium {m,f,n}, confidentum {m,f,n} | | | Dativ | confidenti {m,f,n} | | confidentibus {m,f,n} | | | Akkusativ | confidentem {m,f}, confidens {n} | | confidentes {m,f}, confidentis {m,f}; confidentia {n} | | | Vokativ | confidens {m,f,n} | | confidentes {m,f}, confidentia {n} | | | Ablativ (lat.) | confidenti {m,f,n}, confidente {m,f,n} | | confidentes {m,f}; confidentia {n} | |
| altmaltmodisch, veraltet, allgallgemein | Substantiv | |