kaus. Verb von hilweşîn (Inf. intrans.); Präsens: hil + di + weşîn + Personalendungen;
Präsens:
1. Pers. Sing. ez hildiweşînim;
2. Pers. Sing. tu hildiweşînî
3. Pers. Sing. ew hildiweşîne;
1. Pers. Pl. em hildiweşînin;
2. Pers. Pl. hûn hildiweşînin;
3. Pers. Pl. ew hildiweşînin;