Präsens:
ich reife / ez dikemilim;
du reifst /tu dikemilî;
er,sie,es reift /ew dikemile;
wir reifen/ em dikemilin;
ihr reift / hûn dikemilin;
sie reifen / ew dikemilin;
Verg.Imperfekt
Präsens mehrmals wiederh.
ez pir dikevim pir diketim
tu pir dikevî pir diketî
ew pir dikeve pir diket
em pir dikevin pir diketin
hûn pir dikevin pir diketi
ew pirdikevin pir diketin Imperativ: pir bikeve! (sing), pir bikevin! (pl)
Präsens:
ich reife / ez dikemilim;
du reifst /tu dikemilî;
er,sie,es reift /ew dikemile;
wir reifen/ em dikemilin;
ihr reift / hûn dikemilin;
sie reifen / ew dikemilin;
Präsens:
1. Pers. Sing. ich stopfe;
2. Pers. Sing. du stopfst;
3. Pers. Sing. er,sie,es stopft;
1. Pers. Pl. wir stopfen;
2. Pers. Pl. ihr stopft;
3. Pers. Pl. sie stopfen;
Präsensstamm: da...gir, da...gr [{alt}Soranî; neu: da...gir]
Präsens:
1. Pers. Sing. ez dadigirim;
2. Pers. Sing. tu dadigirî;
3. Pers. Sing. ew dadigire;
1. Pers. Pl. em dadigirin;
2. Pers. Pl. hûn dadigirin;
3. Pers. Pl. ew dadigirin;
Präsens:
ich reife / ez dikemilim;
du reifst /tu dikemilî;
er,sie,es reift /ew dikemile;
wir reifen/ em dikemilin;
ihr reift / hûn dikemilin;
sie reifen / ew dikemilin;
(heranwachsender Jugendlicher, soweit ich weiß ugspr. in dem man sagen möchte, dass aus dem Kleinen ein Großer geworden ist; vielleicht auch gebräuchl. Begriff im Kurdischen, kenn ich persönlich nur fig]