Irisch Deutsch Erwecken, Erwachen

Deutsch	Irisch	Kategorie	Typ
Dekl. Erwecken, Erwachen n n X bestimmt Einzahl Mehrzahl Nominativ das Erwecken, Erwachen die Genitiv des Erweckens, Erwachens der Dativ dem Erwecken, Erwachen den Akkusativ das Erwecken, Erwachen die Die 3. Deklination im Irischen; Beispiel: 1. ich bin am aufwachen / ich werde gerade wach	Dekl. dúiseacht [Sing. Nom.: an dhúiseacht, Gen.: na dúiseachta, Dat.: leis an ndúiseacht / don dhúiseacht] f X Einzahl bestimmt Mehrzahl bestimmt Einzahl unbestimmt Mehrzahl unbestimmt Nominativ an dhúiseacht na dúiseacht Genitiv na dúiseachta na dúiseachta Dativ leis an ndúiseacht / don dhúiseacht leis na dúiseacht Vokativ a dhúiseacht An Tríú Díochlaonadh; dúiseacht [du:ʃəxt], Sing. Gen.: dúiseachta; Beispiel: 1. táim im dhúiseacht		Substantiv
erwecken erweckte erweckt ich wache auf = dúisím [Stamm im Irischen: dúisigh; Verb der 2. Konjugation auf schlankem Auslaut; Verbalnomen: dúiseacht; Verbaladjektiv: dúisithe]	dúisím dúiseacht {VN} dhúisigh [mé,tú,sé/sí,dhúisíomar,sibh,siad] dúisithe dúisím [du:’ʃi:mʹ], VN: dúiseacht [du:ʃəxt]; Präsens: autonom: dúisitear; Präteritum: autonom: dúisíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: dhúisití; Futur: autonom: dúiseofar; Konditional: autonom: dhúiseofaí; Imperativ: autonom: dúisitear; Konjunktiv-Präsens_ autonom: go ndúisitear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá ndúisití; Verbalnomen: dúiseacht [Sing. Gen.: dúiseachta]; Verbaladjektiv: dúisithe;		Verb
erwachen erwachte ist erwacht [im Sinn von aufwachen] [im Irischen: Stamm múscail; synkopiertes/mehrsilbiges Verb der 2. Konjugation múscail wird zu múscl + die jeweiligen Personalpronomina-Endungen; Verbaladjektiv/Partizip II múscailte; Verbalnomen: múscailt]	músclaím múscilt {VN} mhúscail (mé,tú,sé,mhúsclíomar,sibh,siad) múscailte músclaím [mu:sklimʹ], múscilt [mu:ʃkʹiltʹ] Präsens: 1. Pers. Sing. músclaím; 2. Pers. Sing. músclaíonn tú; 3. Pers. Sing. músclaíonn sé; 1. Pers. Pl. músclaímid; 2. Pers. Pl. músclaíonn sibh; 3. Pers. Pl. músclaíonn siad; autonom: músclaítear Präteritum: 1. Pers. Sing. mhúscail mé; 2. Pers. Sing. mhúscail tú; 3. Pers. Sing. mhúscail sé /sí; 1. Pers. Pl. mhúsclíomar; 2. Pers. Pl. mhúscail sibh; 3. Pers. Pl. mhúscail siad; autonom: musclíodh; Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. mhúsclaínn; 2. Pers. Sing. mhúsclaíteá; 3. Pers. Sing. mhúsclaíodh sé; 1. Pers. Pl. mhúsclaímis; 2. Pers. Pl. mhúsclaíodh sibh; 3. Pers. Pl. mhúsclaíodh siad; autonom: mhúsclaítí; Futur: 1. Pers. Sing. músclóidh mé; 2. Pers. Sing. músclóidh tú; 3. Pers. Sing. músclóidh sé; 1. Pers. Pl. músclóimid; 2. Pers. Pl. músclóidh sibh; 3. Pers. Pl. músclóidh siad; autonom: músclófar; Konditional: 1. Pers. Sing. mhúsclóinn; 2. Pers. Sing. mhúsclófá; 3. Pers. Sing. mhúsclódh sé; 1. Pers. Pl. mhúsclóimis; 2. Pers. Pl. mhúsclódh sibh; 3. Pers. Pl. mhúsclóidis; autonom: mhúsclófí; Imperativ: 1. Pers. Sing. músclaím; 2. Pers. Sing. múscail; 3. Pers. Sing. músclaíodh sé 1. Pers. Pl. músclaímis; 2. Pers. Pl. músclaígí; 3. Pers. Pl. músclaídís; autonom: músclaítear Konjunktiv-Präsens: 1. Pers. Sing. go músclaí mé 2. Pers. Sing. go músclaí tú; 3. Pers. Sing. go músclaí sé; 1. Pers. Pl. go músclaímid; 2. Pers. Pl. go músclaí sibh; 3. Pers. Pl. go músclaí siad; autonom: go músclaítear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá músclaínn; 2. Pers. Sing. dá músclaíteá; 3. Pers. Sing. dá músclaíodh sé; 1. Pers. Pl. dá músclaímis; 2. Pers. Pl. dá músclaíodh sibh; 3. Pers. Pl. dá músclaídís; autonom: dá músclaítí; Verbalnomen: múscailt; Verbaladjektiv/Partizip II: múscailte;		Verb
erwachen erwachte ist erwacht ich erwache = dúisím [Stamm im Irischen: dúisigh; Verb der 2. Konjugation auf schlankem Auslaut; Verbalnomen: dúiseacht; Verbaladjektiv: dúisithe]; Achtung bei diesem Verb, hier nur aufgeführt, da der Sinn u. a. sein könnte, dass man erwacht ist/war etc., das wird im Irischen generell GENERAL nur mit dem Verbalnomen ausgedrückt dúiseacht; da es ein transitives Verb wäre und kein intransitives VERB! Beispiel: 1. er erwachte aus dem Schlaf	dúisím dúiseacht {VN} dhúisigh [mé,tú,sé/sí,dhúisíomar,sibh,siad] dúisithe dúisím [du:’ʃi:mʹ], VN: dúiseacht [du:ʃəxt]; Präsens: autonom: dúisitear; Präteritum: autonom: dhúisíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: dhúisití; Futur: autonom: dúiseofar; Konditional: autonom: dhúiseofaí; Imperativ: autonom: dúisitear, Konjunktiv-Präsens: autonom: go ndúisitear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá ndúisití; Verbalnomen: dúiseacht [Sing. Gen.: dúiseachta]; Verbaladjektiv: dúisithe; Beispiel: 1. dhúisigh sé as a chodladh		Verb