Türkisch Deutsch deutsch

Deutsch	Türkisch	Kategorie	Typ
	Adjektiv deutsch deutscher am deutschesten
Kannst du Deutsch? Verständigung	Almanca biliyor musun?
gebrochenes Deutsch sprechen Verständigung	bozuk Almanca konuşmak
Woher kannst du Deutsch? Verständigung	Almanca'yı nereden biliyorsun?
kein Wort Deutsch können Sprachen	tek kelime Almanca bilmemek
wie wir auf Deutsch sagen	Almanca'da söylendiği gibi
▶ deutsch	almanca		Adjektiv
▶ deutsch	merhaba
Ich spreche nur wenig Türkisch/Englisch/Deutsch. Verständigung, Sprachen	Biraz Türkçe/İngilizce/Almanca konuşuyorum.
durch und durch deutsch Charakter	tamı tamına Alman
Deutsch n lernen Sprachenlernen	Almanca öğrenmek
Hast du Deutsch gesprochen?	Almanca konuşuyor muydun?
Sie spricht fließend Deutsch. Verständigung, Sprachenlernen	Düzgün bir Almanca konuşuyor.
Hör auf, Deutsch zu sprechen! (aufhören)	Almanca konuşmayı kes. (kesmek)
Ich spreche kein Deutsch. Verständigung	Almanca konuşamıyorum.
deutsch (Herkunft, Art)	Alman		Adjektiv
Deutsche f, Deutscher m; deutsch adj Nationalitäten	Alman
'başlayanlar' heißt auf Deutsch Anfänger	başlayanlar, Almanca 'Anfänger' demek
Deutsch n (Sprache); auf/in Deutsch	Almanca
Da du Deutsch (/ Türkisch) sprichst, ... Verständigung	Almanca (/ Türkçe) konuştuğun için …
Kennst du einen Arzt, der Deutsch spricht? (kennen) (sprechen)	Almanca konuşabilen herhangi bir doktoru tanıyor musun? (konuşmak) (tanımak)
Du hattest einen Verwandten, der Deutsch lernte.	Bir akraban vardı, hani Almanca öğreniyordu.
Ihr Deutsch ist sehr gut, meinen Glückwunsch! Verständigung, Lob, Sprachenlernen	Almancanız çok iyi, tebrik ederim!
Deutsch ist (noch) schwieriger als Türkisch. Sprachenlernen	Almanca Türkçe'den daha zor.
Lerne Deutsch zu lesen. Wenn du Deutsch sprechen kannst, solltest du auch lesen können. Verständigung, Sprachenlernen	Almanca okumayı öğren. Konuşabiliyorsan okumayı da bilmen gerekir.
Wenn du möchtest, helfe ich dir ein wenig, Deutsch zu lernen. Verständigung, Sprachenlernen	Eğer istersen, sana almanca öğrenmende yardımcı olabilirim.
Manchmal schreibst Du so gut Deutsch, hilft Dir jemand? Kommunikation, Verständigung / (schreiben)	Bazen o kadar iyi Almanca yazıyorsun ki, sana yardım birisi var mı?
Ich bringe dir Deutsch bei und du bringst mir Türkisch bei. Sprachenlernen / (beibringen)	Ben sana almancayı öğreteyim, sen de bana türkçe öğret. (öğretmek)
Dann kann ich nur Deutsch schreiben, aber dann verstehst Du es diesmal nicht. Kommunikation, Verständigung	O zaman sadece Almanca yazabilirim ve bu sefer sen anlamayacaksın.
Ich will nicht immer Deutsch schreiben, weil ich weiß, wie schwer das für Dich ist. Kommunikation, Verständigung	Her zaman Almanca yazmak istemiyorum çünkü senin için ne kadar zor olduğunu biliyorum.
Aber dafür muss ich noch etwas mehr Türkisch lernen, da das Deutsch Deines Vaters leider nicht ausreicht. Verständigung	Ama bunun için biraz daha Türkçe örenmem lazım, çünkü babanın Almancası maalesef yeterli değil.
fasten fastete gefastet	oruç tutmak 1. Pers. Sing. ich faste (ben) oruç tutuyorum 2. Pers. Sing. du fastest (sen) oruç tutuyorsun 3. Pers. Sing. er fastet sie fastet es fastet (o) oruç tutuyor 1. Pers. Plu. wir fasten (biz) oruç tutuyoruz 2. Pers. Plu. ihr fastet (siz) oruç tutuyorsunuz 3. Pers. Plu. sie fasten (onlar) oruç tutuyorlar [auch: onlar oruç tutuyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich faste nicht (ben) oruç tutmuyorum 2. Pers. Sing. du fastest nicht (sen) oruç tutmuyorsun 3. Pers. Sing. er fastet nicht sie fastet nicht es fastet nicht (o) oruç tutmuyor 1. Pers. Plu. wir fasten nicht (biz) oruç tutmuyoruz 2. Pers. Plu. ihr fastet nicht (siz) oruç tutmuyorsunuz 3. Pers. Plu. sie fasten nicht (onlar) oruç tutmuyorlar [auch/veya: onlar oruç tutmuyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. faste ich? (ben) oruç tutuyor muyum? 2. Pers. Sing. fastest du? (sen) oruç tutuyor musun? 3. Pers. Sing. fastet er? fastet sie? fastet es? (o) oruç tutuyor mu? 1. Pers. Plu. fasten wir? (biz) oruç tutuyor muyuz? 2. Pers. Plu. fastet ihr? (siz) oruç tutuyor musunuz? 3. Pers. Plu. fasten sie? (onlar) oruç tutuyorlar mı? [veya: onlar oruç tutuyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. faste ich nicht? (ben) oruç tutmuyor muyum? 2. Pers. Sing. fastest du nicht? (sen) oruç tutmuyor musun? 3. Pers. Sing. fastet er nicht? fastet sie nicht? fastet es nicht? (o) oruç tutmuyor mu? 1. Pers. Plu. fasten wir nicht? (biz) oruç tutmuyor muyuz? 2. Pers. Plu. fastet ihr nicht? (siz) oruç tutmuyor musunuz? 3. Pers. Plu. fasten sie nicht? (onlar) oruç tutmuyorlar mı? [veya: onlar oruç tutmuyor mu?]		Verb
abstürzen stürzte ab abgestürzt Präsens Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich stürze ab (ben) düşüyorum 2. Pers. Sing. du stürzt ab (sen) düşüyorsun 3. Pers. Sing. er stürzt ab sie stürzt ab es stürzt ab (o) düşüyor 1. Pers. Plu. wir stürzen ab (biz) düşüyoruz 2. Pers. Plu. ihr stürzt ab (siz) düşüyorsunuz 3. Pers. Plu. sie stürzen ab (onlar) düşüyorlar [auch/veya: onlar düşüyor] Futur I Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde abstürzen (ben) düşeceğim 2. Pers. Sing. du wirst abstürzen (sen) düşeceksin 3. Pers. Sing. er wird abstürzen sie wird abstürzen es wird abstürzen (o) düşecek 1. Pers. Plu. wir werden abstürzen (biz) düşeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet abstürzen (siz) düşeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden abstürzen (onlar) düşecekler [auch/veya: onlar düşecek]	düşmek		Verb
abtreten trat ab (hat,habe) abgetreten Präsens Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich trete ab (ben) bir şeyden vazgeçiyorum 2. Pers. Sing. du trittst ab (sen) bir şeyden vazgeçiyorsun 3. Pers. Sing. er tritt ab sie tritt ab es tritt ab (o) bir şeyden vazgeçiyor 1. Pers. Plu. wir treten ab (biz) bir şeyden vazgeçiyoruz 2. Pers. Plu. ihr tretet ab (siz) bir şeyden vazgeçiyorsunuz 3. Pers. Plu. sie treten ab (onlar) bir şeyden vazgeçiyorlar [auch/veya: onlar bir şeyden vazgeçiyor] Futur I Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde abtreten (ben) bir şeyden vazgeçeceğim 2. Pers. Sing. du wirst abtreten (sen) bir şeyden vazgeçeceksin 3. Pers. Sing. er wird abtreten sie wird abtreten es wird abtreten (o) bir şeyden vazgeçecek 1. Pers. Plu. wir werden abtreten (biz) bir şeyden vazgeçeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet abtreten (siz) bir şeyden vazgeçeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden abtreten (onlar) bir şeyden vazgeçecekler [auch/veya: onlar bir şeyden vazgeçecek]	bir şeyden vazgeçmek		Verb
heulen ugs /weinen heulen heulte geheult	ağlamak 1. Pers. Sing. ich heule (ben) ağlıyorum 2. Pers. Sing. du heulst (sen) ağlıyorsun 3. Pers. Sing. er heult sie heult es heult (o) ağlıyor 1. Pers. Plu. wir heulen (biz) ağlıyoruz 2. Pers. Plu. ihr heult (siz) ağlıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie heulen (onlar) ağlıyorlar [auch: onlar ağlıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich heule nicht (ben) ağlamıyorum 2. Pers. Sing. du heulst nicht (sen) ağlamıyorsun 3. Pers. Sing. er heult nicht sie heult nicht es heult nicht (o) ağlamıyor 1. Pers. Plu. wir heulen nicht (biz) ağlamıyoruz 2. Pers. Plu. ihr heult nicht (siz) ağlamıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie heulen nicht (onlar) ağlamıyorlar [auch: onlar ağlamıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. heule ich? (ben) ağlıyor muyum? 2. Pers. Sing. heulst du? (sen) ağlıyor musun? 3. Pers. Sing. heult er? heult sie? heult es? (o) ağlıyor mu? 1. Pers. Plu. heulen wir? (biz) ağlıyor muyuz? 2. Pers. Plu. heult ihr? (siz) ağlıyor musunuz? 3. Pers. Plu. heulen sie? (onlar) ağlıyorlar mı? [auch: onlar ağlıyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. heule ich nicht? (ben) ağlamıyor muyum? 2. Pers. Sing. heulst du nicht? (sen) ağlamıyor musun? 3. Pers. Sing. heult er nicht? heult sie nicht? heult es nicht? (o) ağlamıyor mu? 1. Pers. Plu. heulen wir nicht? (biz) ağlamıyor muyuz? 2. Pers. Plu. heult ihr nicht? (siz) ağlamıyor musunuz? 3. Pers. Plu. heulen sie nicht? (onlar) ağlamıyorlar mı? [auch: onlar ağlamıyor mu?] Aussage Verneinung Frage Verneinende Frage Verb heulen [heulte, habe geheult] ağlamak Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde heulen (ben) ağlayacağım 2. Pers. Sing. du wirst heulen (sen) ağlayacaksın 3. Pers. Sing. er wird heulen sie wird heulen es wird heulen (o) ağlayacak 1. Pers. Plu. wir werden heulen (biz) ağlayacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet heulen (siz) ağlayacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden heulen (onlar) ağlayacaklar [auch: onlar ağlayacak] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde nicht heulen (ben) ağlamayacağım 2. Pers. Sing. du wirst nicht heulen (sen) ağlamayacaksın 3. Pers. Sing. er wird nicht heulen sie wird nicht heulen es wird nicht heulen (o) ağlamayacak 1. Pers. Plu. wir werden nicht heulen (biz) ağlamayacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet nicht heulen (siz) ağlamayacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden nicht heulen (onlar) ağlamayacaklar [auch: onlar ağlamayacak] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich heulen? (ben) ağlayacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du heulen? (sen) ağlayacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er heulen? wird sie heulen? wird es heulen? (o) ağlayacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir heulen? (biz) ağlayacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr heulen? (siz) ağlayacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie heulen? (onlar) ağlayacaklar mı? [auch: onlar ağlayacak mı?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich nicht heulen? (ben) ağlamayacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du nicht heulen? (sen) ağlamayacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er nicht heulen? wird sie nicht heulen? wird es nicht heulen? (o) ağlamayacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir nicht heulen? (biz) ağlamayacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr nicht heulen? (siz) ağlamayacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie nicht heulen? (onlar) ağlamayacaklar mı? [auch/veya: onlar ağlamayacak mı?]		Verb
aufbürden bürdete ... auf aufgebürdet Präsens / Şimdiki Zaman 1. Pers. Sing. ich bürde auf (ben) sorumluluk yüklüyorum 2. Pers. Sing. du bürdest auf (sen) sorumluluk yüklüyorsun 3. Pers. Sing. er bürdet auf sie bürdet auf es bürdet auf (o) sorumluluk yüklüyor 1. Pers. Plu. wir bürden auf (biz) sorumluluk yüklüyoruz 2. Pers. Plu. ihr bürdet auf (siz) sorumluluk yüklüyorsunuz 3. Pers. Plu. sie bürden auf (onlar) sorumluluk yüklüyorlar [auch: onlar sorumluluk yüklüyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich bürde nicht auf (ben) sorumluluk yüklemiyorum 2. Pers. Sing. du bürdest nicht auf (sen) sorumluluk yüklemiyorsun 3. Pers. Sing. er bürdet nicht auf sie bürdet nicht auf es bürdet nicht auf (o) sorumluluk yüklemiyor 1. Pers. Plu. wir bürden nicht auf (biz) sorumluluk yüklemiyoruz 2. Pers. Plu. ihr bürdet nicht auf (siz) sorumluluk yüklemiyorsunuz 3. Pers. Plu. sie bürden nicht auf (onlar) sorumluluk yüklemiyorlar [auch/veya: onlar sorumluluk yüklemiyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. bürde ich auf? (ben) sorumluluk yüklüyor muyum? 2. Pers. Sing. bürdest du auf? (sen) sorumluluk yüklüyor musun? 3. Pers. Sing. bürdet er auf? bürdet sie auf? bürdet es auf? (o) sorumluluk yüklüyor mu? 1. Pers. Plu. bürden wir auf? (biz) sorumluluk yüklüyor muyuz? 2. Pers. Plu. bürdet ihr auf? (siz) sorumluluk yüklüyor musunuz? 3. Pers. Plu. bürden sie auf? (onlar) sorumluluk yüklüyorlar mı? [auch/veya: onlar sorumluluk yüklüyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. bürde ich nicht auf? (ben) sorumluluk yüklemiyor muyum? 2. Pers. Sing. bürdest du nicht auf? (sen) sorumluluk yüklemiyor musun? 3. Pers. Sing. bürdet er nicht auf? bürdet sie nicht auf? bürdet es nicht auf? (o) sorumluluk yüklemiyor mu? 1. Pers. Plu. bürden wir nicht auf? (biz) sorumluluk yüklemiyor muyuz? 2. Pers. Plu. bürdet ihr nicht auf? (siz) sorumluluk yüklemiyor musunuz? 3. Pers. Plu. bürden sie nicht auf? (onlar) sorumluluk yüklemiyorlar mı? [auch/veya: onlar sorumluluk yüklemiyor mu?] Person Deutsch Türkisch Futur I / Gelecek Zaman 1. Pers. Sing. ich werde aufbürden (ben) sorumluluk yükleyeceğim 2. Pers. Sing. du wirst aufbürden (sen) sorumluluk yükleyeceksin 3. Pers. Sing. er wird aufbürden sie wird aufbürden es wird aufbürden (o) sorumluluk yükleyecek 1. Pers. Plu. wir werden aufbürden (biz) sorumluluk yükleyeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet aufbürden (siz) sorumluluk yükleyeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden aufbürden (onlar) sorumluluk yükleyecekler [auch/veya: onlar sorumluluk yükleyecek	sorumluluk yüklemek		Verb
von Geburt Deutscher	doğuştan Alman
Ich bin Deutsche (/ Deutscher).	Ben Almanım.
Ich bin kein Deutscher m (/ keine Deutsche f ).	Alman değilim.
Meine Uhr ist immer noch nach deutscher Zeit gestellt.	Saatim hâlâ Almanya saatine ayarlı imiş.
Ist er/sie Deutscher (/ Deutsche) oder Türke/Türkin? Herkunft	Alman mı, Türk mü?
Ich bin morgen ab 14:30 Uhr deutscher Zeit im Internet. Zeitangabe	Yarın Almanya saatiyle 14:30 dan itibaren internette olacağım.
zelten, ein Zelt aufbauen (errichten) zelten zeltete gezeltet ich zelte (ben) çadır kuruyorum du zeltest (sen) çadır kuruyorsun er,sie,es zeltet (o) çadır kuruyor wir zelten (biz) çadır kuruyoruz ihr zeltet (siz) çadır kuruyorsunuz sie zelten (onlar) çadır kuruyorlar [auch: çadır kuruyor] Deutsch Türkisch ich zelte nicht (ben) çadır kurmuyorum du zeltest nicht (sen) çadır kurmuyorsun er,sie,es zeltet nicht (o) çadır kurmuyor wir zelten nicht (biz) çadır kurmuyoruz ihr zeltet nicht (siz) çadır kurmuyorsunuz sie zelten nicht (onlar) çadır kurmuyorlar [auch: çadır kurmuyor] Deutsch Türkisch zelte ich? (ben) çadır kuruyor muyum? zeltest du? (sen) çadır kuruyor musun? zeltet er,sie,es? (o) çadır kuruyor mu? zelten wir? (biz) çadır kuruyor muyuz? zeltet ihr? (siz) çadır kuruyor musunuz? zelten sie? (onlar) çadır kuruyorlar mı? [auch: çadır kuruyor mu?] Deutsch Türkisch zelte ich nicht? (ben) çadır kurmuyor muyum? zeltest du nicht? (sen) çadır kurmuyor musun? zeltet er,sie,es nicht? (o) çadır kurmuyor mu? zelten wir nicht? (biz) çadır kurmuyor muyuz? zeltet ihr nicht? (siz) çadır kurmuyor musunuz? zelten sie nicht? (onlar) çadır kurmuyorlar mı? [auch: çadır kurmuyor mu?]	çadır kurmak		Verb
einen Berg besteigen ... besteigen bestieg .... ... bestiegen steigen, besteigen, klettern, erklettern, stammen, erscheinen Präsens / Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich steige (ben) çıkıyorum 2. Pers. Sing. du steigst (sen) çıkıyorsun 3. Pers. Sing. er steigt sie steigt es steigt (o) çıkıyor 1. Pers. Plu. wir steigen (biz) çıkıyoruz 2. Pers. Plu. ihr steigt (siz) çıkıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie steigen (onlar) çıkıyorlar [auch/veya: onlar çıkıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich steige nicht (ben) çıkmıyorum 2. Pers. Sing. du steigst nicht (sen) çıkmıyorsun 3. Pers. Sing. er steigt nicht sie steigt nicht es steigt nicht (o) çıkmıyor 1. Pers. Plu. wir steigen nicht (biz) çıkmıyoruz 2. Pers. Plu. ihr steigt nicht (siz) çıkmıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie steigen nicht (onlar) çıkmıyorlar [auch/veya: onlar çıkmıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. steige ich? (ben) çıkıyor muyum? 2. Pers. Sing. steigst du? (sen) çıkıyor musun? 3. Pers. Sing. steigt er? steigt sie? steigt es? (o) çıkıyor mu? 1. Pers. Plu. steigen wir? (biz) çıkıyor muyuz? 2. Pers. Plu. steigt ihr? (siz) çıkıyor musunuz? 3. Pers. Plu. steigen sie? (onlar) çıkıyorlar mı? [auch: onlar çıkıyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. steige ich nicht? (ben) çıkmıyor muyum? 2. Pers. Sing. steigst du nicht? (sen) çıkmıyor musun? 3. Pers. Sing. steigt er nicht? steigt sie nicht? steigt es nicht? (o) çıkmıyor mu? 1. Pers. Plu. steigen wir nicht? (biz) çıkmıyor muyuz? 2. Pers. Plu. steigt ihr nicht? (siz) çıkmıyor musunuz? 3. Pers. Plu. steigen sie nicht? (onlar) çıkmıyorlar mı? [auch/veya: onlar çıkmıyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde steigen (ben) çıkacağım 2. Pers. Sing. du wirst steigen (sen) çıkacaksın 3. Pers. Sing. er wird steigen sie wird steigen es wird steigen (o) çıkacak 1. Pers. Plu. wir werden steigen (biz) çıkacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet steigen (siz) çıkacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden steigen (onlar) çıkacaklar [auch: onlar çıkacak] Futur I / Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde nicht steigen (ben) çıkmayacağım 2. Pers. Sing. du wirst nicht steigen (sen) çıkmayacaksın 3. Pers. Sing. er wird nicht steigen sie wird nicht steigen es wird nicht steigen (o) çıkmayacak 1. Pers. Plu. wir werden nicht steigen (biz) çıkmayacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet nicht steigen (siz) çıkmayacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden nicht steigen (onlar) çıkmayacaklar [auch/veya: onlar çıkmayacak] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich steigen? (ben) çıkacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du steigen? (sen) çıkacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er steigen? wird sie steigen? wird es steigen? (o) çıkacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir steigen? (biz) çıkacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr steigen? (siz) çıkacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie steigen? (onlar) çıkacaklar mı? [auch/veya: onlar çıkacak mı?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich nicht steigen? (ben) çıkmayacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du nicht steigen? (sen) çıkmayacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er nicht steigen? wird sie nicht steigen? wird es nicht steigen? (o) çıkmayacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir nicht steigen? (biz) çıkmayacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr nicht steigen? (siz) çıkmayacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie nicht steigen? (onlar) çıkmayacaklar mı? [auch/veya: onlar çıkmayacak mı?] steigen, besteigen, klettern, erklettern, stammen, erscheinen	bir dağa çıkmak çıkmak çıkmak		Verb